سفارش تبلیغ
صبا ویژن

هزاران سؤال

93717

در صحیح بخاری(یکی از شش کتاب روایی و یکی از منابع اصلی و مهم اهل سنت)، روایتی آمده است که در روشن شدن این مطلب، به ما بسیار یاری می‏دهد. نقل شده است: زمانی در مدینه که شهر وحی است، خشکسالی شده بود. مردم مدینه بسیار هراسان و مضطرب شدند و نزد خلیفه رفتند تا چاره‏ای بیندیشد. آن زمان عمر بن خطاب خلیفه بود. او هم نزد عباس بن عبدالمطلب عموی پیغمبر رفت و او را به مکانی برد و چنین دعایی کرد: «اللهم انا نتوسل إلیک بعم نبینا فاسقنا فیسقون.»(صحیح بخاری) از ظاهر عمل و کلام خلیفه ثانی متوجه می‏شویم که توسل یعنی آنچه در لغت بیان شده است؛ یعنی واسطه قرار دادن شخصی یا چیزی برای نزدیک شدن به شخصی دیگر؛ چنان‏که خلیفه ثانی، خود را مقرب درگاه الهی نمی‏دانست و به دنبال شخصی صالح چون عموی پیغمبر رفت تا او را واسطه کند و از خداوند، باران طلب کند و چنین کرد و در نتیجه خدا به خاطر عباس، درخواست خلیفه را اجابت کرد.