هدف انسان از استدلالهای خود، یا کشف حقیقت است(برهان)؛ یا به زانو درآوردن طرف مقابل و صرفاً مجاب کردن وی است(جدل)؛ یا اقناع ذهن او برای انجام یا ترک کاری است(خطابه)؛ یا اینکه هدف، گمراهکردن مخاطب است(سفسطه یا مغالطه)؛ و یا صرفاً بازیکردن با خیال و احساسات طرف مقابل است تا امر زشتی را در خیال او زیبا و یا امر زیبایی را در نظرش زشت و یا امر زیبایی را زیباتر و زشتی را زشتتر جلوه دهد(شعر).