تبلیغات شبکه هـای مسیحی را که می بینید، با خود می گویید آیا آنهـا به آنچه می گویند عمل می کنند یا اینهـا فقط تبلیغات است. جنگ هـای صلیبی یکی از معیارهـای تاریخی برای اثبات دروغین بودن این شعار است. سوزاندن مجروحان هیچ گاه با هیچ منطقی قابل قبول نیست چه رسد به اینکه ادعایت محبت باشد.
گوستاو لوبون، مستشرق مسیحی، دربارة اعمال وحشتناک سپاه صلیب چنین می‌گوید: «در گذرهـا و میدان‌هـای بیت‌الـمقدس، از سرهـا و دست‌هـا و پاهـا، تل‌هـایی تشکیل یافته، از روی آنهـا عبور می‌کردند. مجروحین را در آتش می‌سوزانیدند. ده هزار نفوسی که به «مسجد عمر» پناه برده بودند. تمام آنهـا را طعمة شمشیر قرار دادند. در هیکل سلیمان (معبد قدیم)، خون به قدری جاری بود که لاشه‌هـای مقتلکنن، در آن غوطه‌ور بودند. اعضای جدا شده مثل دست و پا و غیره و نیز بدن‌هـای بدون اعضا آن قدر جمع شده و روی هم ریخته بودند که هیچ نمی‌شد آنهـا را از هم تمیز داد. »1
1. رک: به: آلبر ماله و ژاک ایزاک، تاریخ قرون وسطی تا جنگ صد ساله، ترجمة میرزا عبدالحسین خان هژیر، تهران. کمیسیون معارف، 1311 ش، ص 220 ـ 218.