هزاران سؤال

به مبلّغان انجیل ایوانجلیست4 می‌گویند. قبل از جنگ جهانی دوم ایوانجلیست‌ها به عنوان بنیادگرا5 معروف بودند، لیکن بعداز جنگ جهانی دوم آنها خود را به عنوان «ایوانجلیست‌» معرفی کردند. شعار آنها بازگشت به انجیل و تغییر جامعه با تحول فرهنگی است، تا از این راه در آمریکا حکومتی برمبنای بنیادهای انجیل به وجود آورند. آن دسته از ایوانجلیست‌ها را که از راه تلویزیون برنامه‌های تبلیغی پخش می‌کنند «تلی وانجلیست»6 می‌نامند.

آنها در اوایل قرن بیستم اصول مسیحیت را با عنوان «بنیادها»7 تبیین نمودند که تا سال 1915م دوره دوازده جلدی را در آمریکا منتشر کردند و به سبب همین مواضع برای اولین بار اصطلاح «بنیادگرا» برآنها اطلاق گردید.

از جانب بنیادگرایان مسیحی در آمریکا در سال 1919م مؤسسه‌ای با عنوان «انجمن جهانی بنیادهای مسیحی»8 تأسیس گردید و ویلیام بل ریلی9 بنیان‌گذار آن بود.10 بعداز جنگ جهانی دوم آنها خود را به عنوان مبلّغان انجیل (ایوانجلیست) معرفی کردند و مؤسسه‌ای به نام «اعضای جهانی ایوانجیلی»11 را در سال 1951م به وجود آوردند و خود را به جای بنیادگرایان به عنوان محافظه‌کاران مسیحی معرفی کردند.

آنها با جدیت دربارة عملی نمودن خواسته‌های مسیح12 و تحقق پیش‌گویی‌های انجیل13 تبلیغ می‌کنند و اعلام می‌دارند «ظهور دوبارة مسیح»14 بسیار نزدیک است و مسیحیان برای ظهور دوبارة مسیح وظیفه دارند انجیل را در سراسر جهان تبلیغ نمایند. از این‌رو، ایوانجلیست‌ها علاوه بر راه‌اندازی تعدادی ایستگاه رادیویی برای تبلیغات دینی در آمریکا، اولین ایستگاه رادیویی برای پخش برنامه‌های دینی در سطح جهان را در شهر کیوتو، اکوادور در روز 25 دسامبر 1931م با عنوان «منادی دعای خیر عیسی مسیح»15 افتتاح نمودند و این ایستگاه رادیویی تا سال 1985م برنامه‌های خود را برای 22 کشور آمریکایی لاتین و کارائیب پخش می‌کرد.

تا سال 1932 م بیش از 400 برنامة دینی از 80 ایستگاه رادیویی پخش می‌گردید، که در سال 1939م شمار آنها به 152 ایستگاه و در سال 1942م به 456 ایستگاه رسید. کلیة ایستگاه‌های رادیویی که برنامه‌های دینی را در آمریکا تا این سال پخش می‌کردند بزرگ‌ترین شبکه رادیویی در این کشور شدند.16 در سال 1955م، کارل ماک اینتایر17 از مبلّغان معروف انجیل، برنامه‌های تبلیغی خود را از بیش از 600 ایستگاه رادیویی در آمریکا پخش می‌نمود و بیلی جیمز هارگیس18 تا سال 1961م برنامه تبلیغی دینی را در بیش از 200 ایستگاه رادیویی و دوازده ایستگاه تلویزیونی منتشر می‌نمود.

یکی دیگر از مبلّغان انجیل در رادیو قبل از جنگ جهانی دوم در آمریکا، هربرت دبلیو آرمسترانگ19 بود که فرقة جدیدی را با عنوان «کلیسای جهانی خدا»20 به وجود آورد و برنامه‌های دینی وی در آمریکا شهرت یافت.21 امروز در آمریکا بیش از 300 ایستگاه رادیویی وجود دارند که برنامه‌های دینی را در شبانه‌روز پخش می‌کنند.22 در آمریکا 750 تن از «مبلّغان رادیویی انجیل»23 فعالیت دارند و 1550 ایستگاه رادیویی در این کشور عضو انجمن ملی سخن پراکنی دینی می‌باشند که برنامه‌های رادیویی پخش می‌کنند.

ایوانجلیست‌ها رادیو را برای تبلیغ انجیل وسیله‌ای شگفت‌انگیز و تلویزیون را ابزاری معجزه‌آسا می‌دانند که در تحقق اهداف دینی دستاوردهای شگفت‌انگیزی داشته است. از این‌رو با توسعة تلویزیون در آمریکا، آنها برنامه‌های دینی را در شبکه‌های مختلف تلویزیونی پخش کردند. اولین برنامة دینی در تلویزیون آمریکا در سال 1940 پخش شد و سخنران این برنامه کشیش کاتولیک فولتن ج. شین24 بود.