ایوانجلیست‌ها در آمریکا عضو فرقه‌های مختلفی از پروتستان‌ها می‌باشند. در آمریکا تاکنون بیش از 1500 فرقه در میان پروتستان‌ها به وجود آمده و این تعداد مرتب رو به افزایش است. ایوانجلیست‌ها با آنکه از فرقه‌های مختلف می‌باشند، با یک هدف، تبلیغات دینی را انجام می‌دهند. از این‌رو پروتستان‌ها آنها را «مافوق کلیسا»46 می‌نامند و افرادی مانند چارلز گراندیسون فینی47 (1875ـ 1762م)، دیوایت ال مودی48 (1899 ـ 1837م) و بیلی سندی49 (1935ـ 1862م) را رهبران «جنبش تبلیغ انجیل»50 و «مافوق کلیسا» می‌دانند.51
ایوانجلیست‌ها خود را به عنوان اثرگذراران مشروع در تغییر فرهنگ آمریکایی و رسانه‌های عمومی و نیز پیشگامان مبارزه علیه لیبرالیسم سکولار در جامعة آمریکا در طول قرن بیستم معرفی می‌کنند.52 آنها از مناظرات کلامی با دانشمندان ادیان دیگر به شدت پرهیز می‌کنند و از احساسات و وابستگی‌های محلی برای تبلیغات دینی در رادیو، تلویزیون، مجلات و اینترنت به خوبی بهره می‌برند. در آمریکا ارتباط نزدیک میان دیدگاه‌های محافظه‌کاران ایوانجلیست با ایدئولوژی محافظه‌کار سیاسی کاملاً مشهود است.
انگیزة مهم و برجستة ایوانجلیست‌های آمریکایی بسیج مسیحیان جامعة این کشور در راستای اهداف محافظه‌کاران سیاسی می‌باشد. در آمریکا مطابق آمارهای مختلف 80 تا 100 میلیون مسیحی در این کشور طرفدار ایوانجلیست‌ها می‌باشند و اکثریت مطلق آنها از حزب محافظه‌کار جمهوری‌خواه حمایت سیاسی همه جانبه انجام می‌دهند.
ایوانجلیست‌ها با حضور گسترده در برنامه‌های رادیویی قبل از جنگ جهانی دوم در میان رؤسای جمهوری آمریکا اعمال نفوذ می‌کردند. هری اس. ترومن رئیس جمهوری آمریکا در سال‌های 1953 ـ 1945 که از حزب دموکرات بود اعلان می‌دارد: «اگر بیداری اخلاقی و روحانی در آمریکا به وجود نیاید این کشور نابود خواهد شد». ژنرال دوایت دیوید آیزنهاور، از حزب جمهوری‌خواه و رئیس جمهوری آمریکا در سال‌های 1953 ـ 1961 اظهار می‌دارد برای جلوگیری از فاجعة ملی در آمریکا باید حیات نو روحانی به وجود آید». بعداز فتح ژاپن در جنگ جهانی دوم، ژنرال داگلاس مک آرتور، حاکم نظامی آمریکا، رسماً از مبلّغان مسیحی دعوت به عمل می‌آورد که در ژاپن تبلیغات دینی گسترده انجام دهند. با حمایت دولت آمریکا ایوانجلیست‌ها بعداز جنگ کره (1950ـ 1953) تبلیغات وسیع دینی را در کرة جنوبی و کشورهای خاور دور و جنوب شرقی آسیا انجام داده‌اند.
در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال 1976 ایوانجلیست‌ها از کاندیدای حزب دموکرات، جیمی کارتر که عضو کلیسای بنیادگرایان مسیحی به نام «کنوانسیون بابتیست‌های جنوبی»53بود و ادعّا می‌کرد «مسیحی دوباره تولّد یافته» است، حمایت نمودند و کارتر باحمایت همه جانبة ایوانجلیست‌ها به قدرت رسید. مجلة «نیوزویک» سال 1976 را «سال ایوانجلیست‌ها» نامید. در این انتخابات، ایوانجلیست‌ها رسماٌ وارد حوزة سیاسی شدند و جامعة آمریکا و جهان در سطحی گسترده متوجه این جریان جدید شدند.54
از آغاز سال 1979م شعار آنها این بوده است که هنگام آن فرا رسیده که برای تغییر مسیر آمریکا و نجات این کشور، مسیحیان متدیّن از کلیسا وارد کنگره (پارلمان آمریکا) شوند. مطابق یک نظرسنجی که در سال 1980 انجام شد 90 درصد کشیشان آمریکا اظهار نمودند کلیسا مناسب‌ترین محل برای بیان مسائل اجتماعی و سیاسی می‌باشد. این امر برای تمامی کشیشان ضروری است.55 در آمریکا بیش از 400 هزار کلیسا وجود دارد که 110 هزار کلیسا در اختیار ایوانجلیست‌ها قرار دارد.
با نفوذ ایوانجلیست‌ها در دولت جیمی کارتر (1976ـ1980) مسئلة حفظ ارزش‌های سنتی خانواده مورد توجّه دولت قرار گرفت.
در انتخابات ریاست جمهوری سال 1980 ایوانجلیست‌ها از رونالد ریگان حمایت کردند، چرا که وی نیز خود را «مسیحی دوباره تولّد یافته» نامیده و وعده داده بود خواسته‌های آنها را عملی سازد.56
در روزهای 28 و 29 آوریل 1980 ایوانجلیست‌ها در واشنگتن، پایتخت آمریکا اجتماعی بزرگ را با عنوان «واشنگتن برای عیسی مسیح»57 به‌وجود آوردند که در آن نیم میلیون ایوانجلیست از سراسر آمریکا شرکت نمودند. در این اجتماع دو روزه، رهبران ارشد دینی ایوانجلیست‌ها در سخنرانی‌های خود از دولت‌مردان خواستند که در مسائل سیاسی و اجتماعی مطابق تعلیمات انجیل عمل نمایند تا مورد تایید آنها قرار گیرند و در پایان، خواسته‌های سیاسی و اجتماعی خود را در یک اعلامیه بیان نمودند. شعار آنها در این اجتماع این بود: «نه من گناهکارم، نه تو گناهکاری، بلکه آمریکا گناهکار است و برای نجات آمریکا باید فداکاری نمود».58
رونالد ریگان اولین برنامة تبلیغات انتخاباتی برای ریاست جمهوری را در روزهای 21 و 22 اوت 1980 در ری یونیون آرنا، دالاس در میان ایوانجلیست‌ها برگزار نمود. در این اجتماع، پانزده هزار تن از نمایندگان ایوانجلیست‌ها از سراسر آمریکا شرکت داشتند و تعهد نمودند که ریگان را در این انتخابات به پیروزی برسانند.59 بعداز پیروزی قاطع ریگان در این انتخابات، ایوانجلیست‌ها به عنوان یک قدرت فرهنگی و اجتماعی در جامعة آمریکا ظهور نمودند.60
رونالد ریگان اولین برنامة تبلیغات انتخاباتی دومین دوره ریاست جمهوری خود را در سال 1984 از محل یاد شده در حضور هفده هزار ایوانجلیست از سراسر آمریکا برگزار نمود. در این جلسة تبلیغاتی، ایوانجلیست معروف آمریکا جری فالول که در دورة اول ریاست جمهوری ریگان کشیش رسمی کاخ سفید شده بود اعلان می‌کند که «دیانت و اخلاق از سیاست جدا نیست».61
در سال 1983 ریگان طرح «ابتکار دفاع استراتژیک»62 را در یک جلسة دینی در میان ایوانجلیست‌ها اعلام می‌کند و از شوروی سابق به عنوان «امپراتوری شیطانی»63 نام می‌برد؛ چرا که ابوانجلیست‌ها شوروی سابق را امپراتوری شیطانی معرفی می‌کردند.
در انتخابات سال 2000 ایوانجلیست‌ها رسماً از جورج دبلیوبوش حمایت کردند و از طرفداران خود خواستند که الگور، کاندیدای حزب دموکرات را شکست دهند. الگور نیز در جلسات سخنرانی انتخاباتی‌اش از شعار ایوانجلیست‌ها «عیسی مسیح چه خواهد کرد»64 بهره گرفته، اعلام می‌نمود که وی در تصمیم‌گیری‌های سیاسی این شعار را مدنظر داشته است.65