*تفاوت توجه به دنیا در اسلام و مسیحیت
استاد هادوی تهرانی با اشاره به جمله «الَّذِینَ یَسْتَحِبُّونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا»، ابراز داشت: آیا منظور از این جمله این است که مسلمانان و کسانی که در راه حق هستند، نباید به دنیا اعتنا کنند؟ آیا باید همانند مسیحیت فکر کرد؟ چون در مسیحیت مفهومی به نام رهبانیت(بریدن از دنیا) وجود دارد؛ در حالی که اسلام رهبانیت را نفی کرده است.
وی خاطرنشان ساخت: اسلام مُروّج ازدواج، حضور در جامعه، حضور در نماز جماعت و ... است که مخالف با رهبانیت و دوری از دنیا است.
حجت الاسلام والمسلمین هادوی تهرانی ادامه داد: اسلام، ما را به دنیا دعوت می کند؛ اما دنیایی که مزرعه آخرت بوده و باید در آن برای رسیدن به کمال تلاش کرد.
این استاد حوزه افزود: اسلام دستور به خوردن، آشامیدن، لذت جنسی و ... می دهد که می تواند رنگ خدایی و الهی پیدا کرده و مفهوم ذکر و ثواب پیدا کند.
استاد هادوی تهرانی یادآور شد: آنچه که در این آیه ناروا ذکر شده، این است که شخص، دنیا را بر آخرت ترجیح داده و از آخرت غفلت کند؛ اما اگر انسان به دنیا با یاد آخرت بپردازند، هیچ اشکالی ندارد.