هزاران سؤال

نهادینه کردن عفاف و حجاب از دوران کودکی درونی کردن ارزش‌هایی مانند حجاب و عفاف در کودکی، می‌تواند مانع انحرافات افراد، در سنین بالاتر شود. در نتیجه می‌توان یکی از دلایل مهم آسیب‌های فردی و اجتماعی را بی‌توجهی و غفلت در تربیت دینی در دوره کودکی و نوجوانی دانست. امام صادق7 درباره سرعت‌بخشی یادگیری معارف اسلامی مانند نماز، عفاف و حجاب به فرزندان می‌فرماید: بَادِرُوا أَوْلَادَکُمْ بِالْحَدِیثِ قَبْلَ أَنْ یسْبِقَکُمْ إِلَیهِمُ الْمُرْجِئَةُ؛ هرچه زودتر معارف اسلامی را به فرزندان خود بیاموزید، پیش از آنکه منافقان با آموزش‌های انحرافی بر شما سبقت گیرند.

خیلی جالب بود داشتم داستان بیژن و منیژه را می خواندم که به این بیت رسیدم. 
منیژه منم دخت افراسیاب.....................برهنه ندیدی رخم، آفتاب
منیژه در اینجا به چه افتخار می کند؟ به اینکه کسی رویش را ?#‏برهنه? ندیده است؛ حتی خورشید!! 
نتایج: 
1. این در تضاد با تصویری است که برخی از منیژه و کلا زن در ایران باستان نمایش می دهند و بهتر است که در تحقیق، بر اساس شواهد موجود، وضع ?#‏حجاب? را در?#‏ایران_باستان? بدانیم. 
2. منیژه و بانوان بزرگ دیگر، روی خود را از دیگران می پوشانده اند.
3. البته این را نمی دانیم که وی از برقع استفاده می کرده یا ؟؟؟
?#‏برهنگی_ادبیات_فارسی?
?#‏حجاب_در_ایران_باستان?
#برهنه
?#‏حجاب_ایران_باستان?
?#‏حجاب_بیژن_منیژه?
?#‏حجاب_اشعار_فردوسی?

https://www.facebook.com/artinahmadi1395

سوال: آیا حجاب در مسیحیت وجود ندارد؟

پاسخ: 

1. اگر تصاویر حضرت مریم یا سنت ماری را ببینید همه شان با حجاب هستند. همچنین راهبه ها که زنان روحانی مسیحی اند همگی محجبه اند. پس اینکه می بینیم مسیحیانی هستند که حجاب ندارند نه این است که مسیحیت، حجاب را قبول ندارد بلکه آن است که حجاب رعایت نمی شود.

2. مسیحیت نه تنها احکام شریعت یهود در مورد حجاب را تغییر نداد، بلکه قوانین شدید آن را استمرار بخشید و در برخی موارد، قدم را فراتر نهاد و با سخت‏گیری بیشتری وجوب حجاب را مطرح ساخت؛ زیرا در شریعت یهود، تشکیل خانواده و ازدواج امری مقدس محسوب می‏شد و طبق نوشته ویل دورانت، در سن بیست سالگی اجباری بود؛ اما از دیدگاه مسیحیت قرون اوّلیه، تجرّد، مقدس شمرده می‏شد. بنابر این مسیحیت، برای از بین بردن زمینه هرگونه تحریک و تهییج، زنان را به صورت شدیدتری به رعایت کامل پوشش و دوری از هر گونه آرایش و تزیین فراخواند. برابر متون تاریخی، چادر و روبند، برای همگان - حتّی برای خاتون‏های اشراف - ضروری بود و در اعیاد نیز کسی آن را کنار نمی‏گذاشت؛ بلکه با طلا و نقره و پارچه‏های زربفت آن را تزیین می‏نمودند و حتّی برای تفریح نیز با حجب و حیای کامل در مجالس انس و یا گردش‏هایی دور از چشم نامحرمان، شرکت می‏جستند.

3.، «عهد جدید» نیز لزوم پوشاندن موی سر، به ویژه در مراسم عبادی، لزوم سکوت به ویژه در کلیسا، با وقار و امین بودن زن و نهی از نگاه ناپاک به بیگانگان را خاطرنشان ساخته است

4.  دائره? المعارف لاروس می‏گوید: دین مسیحی، برای زن، خِمار را باقی نهاد؛ وقتی وارد اروپا شد، آن را نیکو شمرد. زن‏ها در کوچه و وقت نماز، خمار داشتند. در قرون وسطی، خصوصاً قرن نهم، خمار رواج داشت. آستین خمار، شانه زن را پوشیده، تقریباً به زمین می‏رسید. این عادت تا قرن سیزدهم باقی بود.

5. ویل دورانت نیز در مورد سیره عملی زنان مسیحی چنین می‏نویسد: ساق پای زنان چیزی نبود که در ملأ عام و یا رایگان به چشم خورد.... البسه بانوان در مجالس تورنه، موضوع مهمّی برای روحانیون بود که کاردینال‏ها، درازی جامه‏های خواتین را معیّن می‏کردند. هنگامی که کشیشان چادر و روبند را یکی از ارکان اخلاقیات عیسوی دانستند، به دستور زن‏ها، چادرها را از مشمش ظریف و حریر زربفت ساختند... .

6. تصویرهایی که از پوشاک مسیحیان و زنان اروپا به جا مانده، به وضوح حجاب کامل زنان را نشان می‏دهد