کلیسای خانواده بین المللی (International Family Church)، فرزندان خدا (Children of God)، خانواده عشق (Family of Love)، خانواده بین المللی یاران (The Family International Fellowship)، یاران مستقل جوامع مبلغ (Fellowship of Independent Missionary Communities)، اتحاد مسیحی و تبلیغ (Christian and Missionary Alliance) تمامی این نام‌ها متعلق به این فرقه می‌باشد.
این کلیسا نخست به کلیسای فرزندان خدا معروف بود و سپس خانواده عشق خوانده شد، به این دلیل که موعظات رهبر فرقه همراه با سخنانی از کتاب مقدس، عیسی مسیح، عشق و روابط جنسی آزادانه بود. دیوید برگ (1919- 1994) که به موسی (Moses) و سپس به «پدر دیوید» و بعد به «مو» (Mo) معروف شد، این فرقه را در سال 1968 در کالیفرنیا به عنوان بخشی از جنبش فقط عیسی (Jesus Only Movement) پایه گذاری کرد که زیر شاخه جنبش انجیلی های موعودگرا (evangelization) بود. این فرقه از نوع فرقه‌های آخرالزمانی می باشد، که بر پایه تعبیرات و تفسیرات خاصی از کتاب مقدس پایه‌ریزی می‌شوند. پیروان این گروه همانند بخش بزرگی از اوانجلیست‌ها و مسیحیان صهیونیست معتقدند بشر به سوی آخر الزمان در حرکت است، یعنی به زمانی نزدیک می‌شود که از دل نظام‌های سرمایه‌داری و کمونیسم، حکومت جهانی با دین دولتی واحدی ظهور خواهد کرد و دجال رهبری آن را برای دوره‌ی هفت ساله به عهده خواهد گرفت و به دنبال آن، ظهور دوم مسیح منادی خشم خداوند خواهد بود و خبر از نبرد آرماگدون (هارمجدون) خواهد داد که هزاره پادشاهی هزار ساله مسیح بر زمین را در پی خواهد داشت.
دیوید برگ در سال 1972 اعلام نمود کالیفرنیا توسط یک زلزله مهیب به تلی از خاک بدل خواهد شد و پس از آن جهان نابود می‌شود. وی همچنین اعلام نمود قبل از آخر زمان و نابودی اولین شهر (کالیفرنیا)، مسیحیان مؤمن توسط ستاره دنباله‌دار بیت الحم که در زمان تولد عیسی دیده شد، به نزد عیسی مسیح خواهند رفت و در ملکوت خداوند زندگی جدیدی را آغاز خواهند نمود. عقاید این فرقه را می‌توان در بیش از یکصد جلد کتاب یافت که از مهمترین ارجاعات الهیاتی کتاب مقدس و نامه های دیوید برگ معروف به (Mo) ساخته شده است. رساله هایی با تصاویر سیاه و سفید از پیشگویی‌های آخر زمانی، عشق عمومی، سلامت جنسی و مراقبت از کودکان را شامل می‌شود.
دیوید برگ معتقد بود که تنهایی دشمن مسیح و یک ایماندار به مسیح است و یک فرد مسیحی باید بدون در نظر گرفتن وضعیت تأهل، خود را از تنهایی برهاند و عشق خود را (بدن و عمل جنسی آزاد) آزادانه در اختیار دیگر مسیحیان در کلیسا قرار دهد. وی نام این عمل را «تشویق برای وحدت و خارج شدن از گناه تنهایی» نامگذاری نمود. دیوید برگ کسانی که مخالف این روش بودند را قربانی گناه می‌نامید! این جنبش فرقه‌ای ابتدا به صورت زیرزمینی (کلیساهای خانگی) فعالیت خود را آغاز، و در دهه ی 1970 رشد سریع و چشمگیری پیدا نمود. فرقه کلیسای خانواده بین المللی از سال 1992 خط مشی بازتری را درپیش گرفت و در کشور آمریکا، کانادا، آمریکای لاتین مانند ونزوئلا و برزیل، استرالیا، فرانسه، ایتالیا، انگلستان، آلمان خیلی سریع رشد کرد. در حال حاضر این فرقه در بیست کشور دنیا پراکنده است و بنابر آماری که خود کلیسای خانواده بین‌المللی منتشر نموده در حدود سیصدهزار عضو دارد. از همان اوایل کار فرقه، دشمنی‌های زیادی از طرف دیگر فرقه‌های مسیحی و کلیساها به صورت خصمانه با این گروه کلیسایی و رهبرش دیوید برگ درگرفت. این دشمنی‌های عمومی ناشی از واکنش به نامه‌های (Mo) و الهیات سکس مختلط وی در کلیسا بود که دیگر کلیساها آنها را کفرآمیز و مستهجن و هرزه نگارانه می پنداشتند. وی در موعظه‌ای خطاب به منتقدان گفت: «زنا تنها گناهی است که خداوند می‌بخشد و برای آن مجازاتی در نظر نمی‌گیرد». او در همین موعظه به یوحنا 8:7 اشاره نمود و در یک موعظه پرشور عمل اختلاط جنسی در کلیسا را بدون در نظر گرفتن تأهل، یک امر مقدس خواند. دیوید برگ در بخشی از نامه‌هایش به نام «شکار عشوه گران» استفاده از امور جنسی برای متقاعد کردن مردم و جذب آنها به کلیسا و فرقه خود را توجیه، و اعمال جنسی عشوه گرانه را برای اعضای زن و کودکان مونث آزاد نموده بود. این نوع تبلیغ و جذب نیروی جدید برای فرقه از طرف مخالفین، مسیحیت آمیخته با روابط جنسی آزاد خوانده شد.
وی می‌گفت : «عیسی شما را دوست دارد که بدن خود را در راهش تقدیم می‌کنید تا مردم را به کلیسا دعوت نمایید». به دلیل انتقادات زیاد و همچنین ترس اعضاء مونث فرقه از مبتلا شدن به بیماری‌های مقاربتی مخصوصا ایدز و هپاتیت در سال 1987 این عمل عشوه‌گری جذب نیرو برای فرقه از طرف دیوید برگ منسوخ اعلام گردید، ولی با این حال خانواده‌هایی که به شدت به فرقه و رهبرشان پدرمو (Mo) معتقد بودند به این عمل همچنان ادامه دادند و همسران و دختران و کودکانشان را برای جذب افراد جدید به فرقه در اختیار اعضای جدید برای مصارف جنسی قرار می‌دادند.
این جنبش مسیحی و کلیسایی در سال 1992 در استرالیا و امریکا و کشورهای دیگر مورد تهاجم پلیس قرار گرفت، ولی چون مدارکی مستند دال بر سوءاستفاده از کودکان به دست نیامد، فرزندان خانواده‌ها به خانه‌هایشان برگشتند. این کلیسا بارها به آزار جنسی کودکان و سوءاستفاده از زنان در سطح وسیع متهم شد، ولی با پرداخت هزینه‌های گزاف به وکلای عالی و مقتدر، همیشه از زیر بار این اتهامات شانه خالی کرده و تبرئه گردید. اعضای این فرقه تمایل دارند تمام وقت در اجتماعات کلیسایی فرقه شرکت و زندگی نمایند. آنها تقریبا به صورت یک کلونی زندگی می‌کنند. در زندگی اجتماعی آنها ادبیات پردازی، داستان سرایی از عیسی مسیح، تعریف خواب و رویا از عیسی و روح القدس، نوشتن شهادت‌ها و تایپ و چاپ و در نهایت فروش ارزان این شهادت‌ها به مردم در خیابان‌ها، جزو مأموریت‌های این اجتماع کلیسایی و فرقه ای می‌باشد. در این فرقه گروهی از اعضا وجود دارند که به پشتیبانان معروف می باشند و به آنها (TRF) می‌گویند.
منبع: سایت موسسه راهبردی دیده‌بان، شنبه 22 شهریور 93.